به گزارش گلستان ما ؛ یکی از بدعتهای خطرناک و غلطی که در کشورهای جهان سومی وجود دارد اینست که انقلابیون و یا کسانی که ادعای سردمدار بودن انقلابها را به گردن دارند احساس می کنند که انقلاب ارث پدری آنهاست و تا زمانی که نفس می کشند و قدرت تحرک دارند باید افسارسپهر سیاست کشور را در دستان خود داشته باشند.

در چنین کشورهایی معمولا چرخش قدرت و نخبگان اتفاق نمی افتد و بر عکس تعداد زیادی از انقلابیون و جوانان مستعد پشت سر این نام ها و القاب ساختگی رنگ و لعاب گرفته و با سالوسی اطرافیون و پمپاژ تبلیغاتی رسانه ای سرکوب می شوند و نهایتا این می شود که یک کشوری سالها بعد از یک انقلاب مردمی چند چهره مطرح برای گرداندن کشور ندارد .

انقلاب اسلامی مردم ایران در سال 1979 هم دقیقا بر همین مدار شکل گرفت یعنی مردم ایران ساختار پوسیده و فاسد رژیم شاهنشاهی که قدرت را در یک خانواده متمرکز کرده بود و همه ثروت و قدرت را به آنها و ریزه خواران و خرده مالکان داده بود ، منقرض کردند و حکومتی بنا نهادند بنام جمهوری اسلامی که هم شکل مردمی داشته باشد و هم ماهیت دینی آن بجوشد.

اینکه 36 سال بعد از انقلاب هنوز در محافل می شنویم که نام افرادی چون هاشمی رفسنجانی به عنوان ناجی فضای فعلی کشور مطرح می شود و در این راستا امکانات مالی نهادی چون دانشگاه آزاد برای چاپ ویژه نامه هایی با پول بیت المال برای مطرح کردن این اشخاص و چاپلوسی و سالوسی تعدادی از اعوان و انصار ایشان بکار گرفته شده اند ، در همین راستاست که جلوی چرخش قدرت و نخبگان را بگیرند و هنوز عنوان کنند که بخت النصر این کشور هاشمی است.

هیچ کس منکر خدمات و کارهای موثری که هاشمی برای کشور کرده نیست اما قبول کنیم که انقلاب نباید در ایستگاه افراد و اشخاص متوقف شود ، انقلاب اسلامی ایران رودخوشانی است که هر روز باید زایش داشته باشد و کسی نپندارد که ارث پدری خود را دو دستی نگه داشته است .

امروز مردم ما ناراحتند که چرا عده ای قدرت را قبضه کرده و اشتغال ، وام های کلان ، امتیازات و .. به فرزندان آنها می رسد اما مردم بهره ای ندارند و فرزند یک کشاورز که پارتی ندارد در نهایت شایستگی نمی تواند برای خود شغلی دست و پا کند اما خواهرزاده یک استاندار برای خودش جولان می دهد .

به این موضوع هم فکر نکنیم که اگر مامثال هاشمی نباشند مملکت از دست می رود ، خون شهدا پایمال می شود و کشور را دو دستی تحویل غرب می دهند ؛ نه اصلا اینطور نیست . نسل امروز و نخبگان حوزه سیاست و فرهنگ بیشتر از نسل اول انقلاب و امثال هاشمی نباشند کمتر نیستند و بر سر اصول انقلاب و مطالبات مردمی ایستاده اند .

البته این آفت پیرمردی ریشه ای در کشور ماست همانطور که پیرمردها هیچوقت در کشور ما چه در حد یک خانواده ، اداره ، شهر ، استان و کشور توانایی های جوانان را قبول ندارند و نسبت به آنها بدبین هستند و همواره خود را انتهای علوم ، سیاست و تدبیر ، عمل می دانند.

متاسفانه شاهدیم که عده ای که ریزه خوار خوان شخصیتهای سیاسی هستند با بمباران تبلیغاتی در تهران و شهرستانها خود و گروه خود را به عنوان نماد مردمی بودن و مطالبات آنها جلوه می دهند و گاها با شعارهای جذاب چون آزادی به دنبال جذب مردم هستند بطوریکه هنوز جوانان دهه هفتاد فراموش نکردند که همین دولت هاشمی "بچه رپی ها" را جمع می کرد و" شلوار لی ها" را قیچی می زدند و یا همین اکبر گنجی معروف به اکبر پونز در خیابان ولی عصر جلوی دخترانی که دو تار موی  آنها بیرون بود را می گرفتند اما همین افراد امروز مدعی انقلاب و آزادی شده اند.

به هر حال این انقلاب تا بحال فقط یک ناخدا داشته که تا بحال روی اصول و حرفهای خود از اول تا اخر انقلاب ثابت قدم مانده و مواضعش بر اثر طوفانهای روزگار و سختی ها هیچگاه تغییر نکرده است و آن کسی نیست جز سید علی الحسینی خامنه ای .

وانگهی بدانیم انقلاب اسلامی ایران متعلق به مردم است ، مردمی که از روستاها وشهرهای دور و نزدیک ندای عدالتخواهی برافراشتند و هشت سال دفاع مقدس را پیش بردند و امروز هیچ کس نمی تواند صرف نسبت فامیلی با حضرت امام (ره) و یا شخصیتهایی چون هاشمی و دیگر اشخاص طراز اول نظام برای خود توقعی درباره انقلاب ایجاد کند و حتی آن پیرزنی که یک تخم مرغ برای جنگ داد حق آزادی بیان دارد.

محسن قاسمی نژاد - کارشناس علوم اجتماعی و رسانه